odprawić kogoś z

См. также в других словарях:

• odprawić — dk VIa, odprawićwię, odprawićwisz, odprawićpraw, odprawićwił, odprawićwiony odprawiać ndk I, odprawićam, odprawićasz, odprawićają, odprawićaj, odprawićał, odprawićany 1. «odesłać» a) «oddalić od siebie, wyprawić, pozbyć się kogoś» Odprawić… …   Słownik języka polskiego

• odprawić — Odprawiać sąd nad kimś zob. sąd 1. Odprawić kogoś z kwitkiem zob. kwitek …   Słownik frazeologiczny

• odprawić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}odprawiać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}odesłać [odprawić] {{/stl 7}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}z kwitkiem [z niczym] {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• odesłać [odprawić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}z kwitkiem [z niczym] {{/stl 13}}{{stl 7}} odesłać kogoś, nie załatwiwszy jego prośby, życzenia, nie zrobiwszy nic w jego sprawie; nie dać uzyskać komuś czegoś u siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kolejny urzędnik… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kwitek — Odprawić, odesłać kogoś z kwitkiem «nie załatwić czyjejś prośby, sprawy, odprawić kogoś z niczym»: (...) nowy zarządca Holdingu, odprawił niedawno z kwitkiem prezesa (...) który domagał się uruchomienia drugiej transzy pożyczki (...). Polityka… …   Słownik frazeologiczny

• dać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dawać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}buzi dać; ja ci [wam] dam; nie dać [nie zapłacić] (złamanego) grosza [centa]; nie dać {{/stl 7}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}poznać po sobie;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kwitek — m III, D. kwitektka, N. kwitektkiem; lm M. kwitektki zdr. od kwit Kwitek na odbiór lekarstwa. ◊ Odprawić kogoś z kwitkiem, odejść z kwitkiem «nie załatwić czyjejś prośby, sprawy, odprawić kogoś z niczym; odejść nic nie załatwiwszy» …   Słownik języka polskiego

• nic — n, D. niczego, C. niczemu, NMs. niczym 1. zaimek przeczący «żadna rzecz» a) «nic jako określenie orzeczenia» Nie chcieć słyszeć o niczym. O nic nie dbać. Niczym się nie przejmować. Na niczym mi nie zależy. Nie mieć niczego więcej do roboty. Nie… …   Słownik języka polskiego

• wydalić — dk VIa, wydalićlę, wydalićlisz, wydal, wydalićlił, wydalićlony wydalać ndk I, wydalićam, wydalićasz, wydalićają, wydalićaj, wydalićał, wydalićany 1. «usunąć kogoś skądś, kazać komuś opuścić jakieś miejsce; odprawić kogoś» Wydalić kogoś z kraju, z …   Słownik języka polskiego

• odprawiać — sąd nad kimś zob. sąd 1. Odprawić kogoś z kwitkiem zob. kwitek …   Słownik frazeologiczny

• odprawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odprawiaćam, odprawiaća, odprawiaćają, odprawiaćany {{/stl 8}}– odprawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odprawiaćwię, odprawiaćwi, odprawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień